بررسی عوامل رفتاری مؤثر بر توسعۀ کارآفرینی در ورزش کشور

هدف مقالۀ حاضر بررسی عوامل رفتاری مؤثر بر توسعۀ کارآفرینی در ورزش کشور و ارائۀ الگوی مناسب است. روش تحقیق، همبستگی است و برای جمع‌آوری داده‌ها و نظرهای صاحب‌نظران ورزشی از مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. جامعۀ آماری تحقیق شامل مدیران باشگاه‌های ورزشی، مدیران ستادی سازمان ورزش، دانشجویان دکتری و اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی و مدیریت کارآفرینی بود. در بخش کمی، پرسشنامۀ مربوط به کارآفرینی شامل 15 سؤال در دو بخش عوامل رفتاری و توسعۀ کارآفرینی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را ده نفر از اعضای هیأت علمی تأیید کردند (روایی سازه نیز تأیید شد) و پایایی پرسشنامه‌ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ 916/0 به‌دست آمد. به‌منظور تحلیل داده‌ها، از رگرسیون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی و به‌منظور تبیین الگو از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. تمام تجزیه‌وتحلیل‌ها با استفاده از نرم‌افزار Amos و SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد براساس تحلیل رگرسیون ارتباط معناداری بین عوامل رفتاری با توسعۀ کارآفرینی ورزشی وجود داشت و عناصری مانند انگیزه‌ها و نگرش‌های کارآفرینانه بر توسعۀ کارآفرینی تأثیرگذار بود. شاخص‌های مدلسازی (80/0 P=،94/0 GFI=، 90/0 AGFI=، 000/0 =RMSEA) نیز از برازش خوبی برخوردار بود. در نتیجه می‌توان گفت که تقویت و توسعۀ عوامل رفتاری در توسعۀ کارآفرینی ورزشی کشور نقش زیادی دارد. بنابراین به‌نظر می‌رسد انگیزه‌ها و نگرش‌های افراد جامعه یکی از عواملی است که به تقویت و گسترش کارآفرینی در ورزش کشور منجر می‌شود و در نتیجه شاخص‌های رفتاری می‌تواند به شناسایی افرادی که فرصت‌های کارآفرینانه را بهتر درک می‌کنند، کمک کند.